Η ιστορία της Φανουρόπιτας

Η παράδοση λέει ότι η Μητέρα του Αγίου Φανουρίου ήταν αμαρτωλή. Ήταν σκληρή και αυστηρή με τους φτωχούς και τους συμπεριφερόταν απάνθρωπα. Μάλιστα, εξαιτίας της κακίας της, πήγε στην κόλαση. Προσπάθησε να τη σώσει ο γιος της, αλλά δεν τα κατάφερε. Ο Άγιος παρακάλεσε, να μην φτιάχνουν τίποτα για αυτόν, αλλά μόνο για την μνήμη και την ψυχή της μητέρας του.

Αυτός λοιπόν είναι ο λόγος που οι νοικοκυρές φτιάχνουν στις 27 Αυγούστου Φανουρόπιτες και αφού τις πάνε στην εκκλησία και τις διαβάζει ο παππάς, τις μοιράζουν στη γειτονιά, με την  ευχή να συγχωρεθεί η μάνα του Αγίου «Θεός σχωρεσ’ τη μάνα του Αγίου Φανουρίου». Την Φανουρόπιτα δεν την χαράζουμε. Το πρώτο χάραγμα το κάνει ο Ιερέας στην εκκλησία, σχηματίζοντας ένα Σταυρό, όταν διαβάζει τις πίτες.

Τα υλικά που χρησιμοποιούνται είναι 7 ή 9 παραδοσιακά, καθώς συμβολίζουν τα μυστήρια της εκκλησίας, τις μέρες της δημιουργίας και τα τάγματα των αγγέλων.

Η λατρεία του Αγίου Φανουρίου ξεκίνησε από την Ρόδο όπου και βρέθηκε η εικόνα του. Η λατρεία εξαπλώθηκε στα γύρω νησιά και στην Κρήτη και αργότερα σε όλη την Ελλάδα. Επικρατεί η αντίληψη ότι ο Άγιος Φανούριος φανερώνει ότι του ζητήσεις. Παραδοσιακά λένε οι πιστοί  «Άγιε μου Φανούρη, φανέρωσε μου το… και εγώ θα φτιάξω μια πίτα για την ψυχή της μάνας σου» . Κοιμούνται, βλέπουν στον ύπνο τους την απάντηση και έπειτα κανουν την πίτα, την πηγαίνουν στην εκκλησία να διαβαστεί από κληρικό και μετά την μοιράζουν ζητώντας να συγχωρεθεί η μητέρα του Αγίου.